[[ δαμ-ων ]]Όλος αυτός ο όμορφος κόσμος που μας περιβάλλει- άσχετα αν η βούληση και οι ενέργειες ορισμένων ανθρώπων επιδιώκουν να τον μεταβάλλουν σε αντίγραφο της άσχημης ψυχής τους, βιάζοντας τη φύση και ρυπαίνοντάς την- μας μιλάει και θέλει να φανερώσει τα μυστικά του.
Να μας πει πως άνθρωποι και Σύμπαν είναι Ένα- «Εν το Παν». Μαζί πορεύονται, συμπάσχουν και αγωνίζονται να εξελιχθούν. Βαδίζουν χέρι- χέρι στο μεγάλο δρόμο της πνευματοποίησης. Ο άνθρωπος είναι η συμπύκνωση του Σύμπαντος. Μέσα του αντικαθρεφτίζεται όλη η πλάση. Το Σύμπαν είναι ο Ουράνιος Άνθρωπος, ο Καμπαλιστικός Αδάμ- Κάδμος. Έτσι επιβεβαιώνεται πλήρως το ερμητικό αξίωμα: « Ως εν τοις άνω, ούτω εν τοις κάτω- ως εν τοις κάτω, ούτω εν τοις άνω».
Όλα στο Σύμπαν ξεκινούν από τη δημιουργία του Κόσμου. Χωρίς κόσμο, χωρίς το κόσμημα του Δημιουργού- για όσους δέχονται πως όλα πλάστηκαν από το Δημιουργό- δε μπορεί να υπάρξει ανθρωπότητα, δε μπορεί να υπάρξει ζωή. Ο λεγόμενος έμβιος κόσμος πρέπει να έχει το “σπίτι” του για να ζήσει. Θέλει τον πλανήτη του, τον ήλιο του, το ηλιακό του σύστημα. Οι μονοθεϊστικές θρησκείες θεωρούν το Σύμπαν δημιούργημα του ενός και μοναδικού Θεού: « Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. η δε γη ήν αόρατοςκαι ακατασκεύαστος, και σκότος επάνω της αβύσσου, και πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω του ύδατος. και είπεν ο Θεός• γενηθήτω φως• και εγένετο φως. και είδεν ο Θεός το φως, ότι καλόν…». Έτσι αρχίζει το πρώτο βιβλίο της Π. Διαθήκης, η “Γένεση”. Είναι η βίβλος στην οποία στηρίζονται οι τρεις βασικές μονοθεϊστικές θρησκείες.
Σε αυτό το άρθρο θα επιχειρήσουμε να ανιχνεύσουμε, λίγο να ψαύσουμε, την Κοσμογονία και τη θέση του ανθρώπου μέσα στον Κόσμο. Ο μύστης Ν. Καζαντζάκης μας παρουσιάζει την αμφίδρομη σχέση Σύμπαντος- ανθρώπου στο αινιγματικό του έργο “Ασκητική”, από το οποίο παραθέτουμε το ακόλουθο απόσπασμα: ... εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου